زندگی نامه جان کندی تول خالق اتحادیه ابلهان

تاریخ نویسندگی ، فراز و نشیب های فراوانی را پشت سر گذاشته است. در پس هر فراز و فرود این دشت ، نام هایی نهفته است که هر کدام برگی از هویت و شناسنامه ی نویسندگی در سر تا سر جهان را رقم زنده اند.مطالعه ی تاریخ زندگانی آنان و سیری در احوالات و آثار آنها ، نمایی هر چند کوتاه و گذرا ، اما عمیق و قابل تامل به ما هدیه می کند.در دل هر یک از کلمات آنان ، گنجینه ای از رازها و معانی نهفته  است و در پیاپی سطور پربار آنان ، رازهایی برای نویسندگان.قصد ما همگام شدن و سفر به زمانه و زندگی آنان است تا با ذهن و زبان آنان بیش از پیش آشنا شویم و از این همصحبتی ها خوشه ای چند پی توشه ی نویسندگی خود برداریم.در این برهه از زمان، دفتر زندگانی ” جان کندی تول ” ، نویسنده ی آمریکایی و خالق کتاب” اتحادیه ابلهان ” را ورق میزنیم به امید آنکه برگی چند به یادگار نصیب دوستداران خود کند.

جان کندی تول نویسنده آمریکایی و سرشناسی است که در سال ۱۹۳۷ در نیواورلئان آمریکا چشم به جهان گشود، مادرش موسیقی تدریس می کرد و پدرش ماشین‌فروش بود. جان کندی که بسیار با استعداد بود از آنجایی که توانست در سن شانزده سالگی تحت تاثیر نویسنده‌ی مورد علاقه‌اش،فلانری اوکانر، رمانی تحت عنوان انجیل نئون بنویسد و تحسین همگان را برانگیزد. او در سن ۱۷ سالگی توانست بورسیه دانشگاه تولن را بدریافت کردو پس از اتمام تحصیلاتش در این دانشگاه، در سن ۲۲ سالگی او به مقام استادی در دانشگاه کال هانتر نیویورک دست یافت جان کندی تول در سی سالگی، و هنگامی که دوران سربازی خود را در پورتوریکو می گذراند (سال ۱۹۵۹) نوشتن کتاب اتحادیه ابلهان را آغاز کرد. در آن‌جا ماشین تحریر دوستش را قرض گرفت و نوشتن اتحادیه را شروع کرد اما محتوای آن را از هم‌قطارانش مخفی نگه ‌داشت. بعد از بازگشت به آمریکا رمان را برای بسیاری از ناشران ارسال کرد ولی هیچ‌کدام راضی به چاپش نشدند. همه ایرادی به آن گرفتند و ردش کردند. تول که به شدت افسرده شده بود و دیگر هیچ امیدی به چاپ کتابش نداشت .او پس از نوشتن این کتاب تلاش بسیاری کرد تا بتواند آن را به چاپ برساند اما در این امر کاری از پیش نبرد. همین ناکامی باعث افسردگی او گشت، تا اینکه در ۳۲ سالگی بعد از دعوایی مختصر ش، با خودرو به ایالت جورجیا رفت و با وصل کردن شلنگ به اگزوز ماشین و تنفس از گاز سمی خودرو به زندگی خود پایان بخشید. اما مادرش بعد از دو سال دست و پنجه نرم کردن با افسردگی ناشی از مرگ پسرش، کارِ او را ادامه داد. ۹ سال رمان را برای ناشران دیگر فرستاد و باز جوابِ نه شنید. تا این که بالاخره سراغ واکِر پِرسی رفت که استاد دانشگاه لوییزیانا و از مهم‌ترین نویسندگان جنوب آمریکا بود. پِرسی پیشگفتاری برای کتاب نوشت و با توصیه‌ی او دانشگاه لوییزیانا کتاب را در ۲۵۰۰ نسخه منتشر کرد. سال ۱۹۸۰ است. بیست سال بعد از مرگ او و در سال ۱۹۸۲ او و کتاب اتحادیه‌ی ابلهان برنده‌ی جایزه پولیتزر بهترین رمان می‌شود و از آن تاریخ به بعد کتاب رونق پیدا کرد. مرگ او یکی از دردناک ترین سرنوشت ها برای یک نویسنده در طول تاریخ بوده است.

جان کندی تول را می توان ناکام ترین و در عین حال شاهکار ترین نویسنده ی تاریخ ادبیات دانست. او نویسنده ای بود که هیچ گاه موفق به تماشای موفقیت کتاب هایش نشد. همانطور که در زندگی او به آن پرداختیم ، او به هنگام چاپ کتاب اتحادیه ابلهان با یک بی توجهی از سوی ناشران روبرو شد و در نهایت بر اثر یک افسردگی ناشی از عدم چاپ کتابش خود را به مرگ رساند. اما چندی پس از این مرگ ، مادر او کتابش را به یک انتشاراتی می سپرد و در یک اقدام بسیار عجیب ، آوازه ی کتاب او جهان را پر می کند و پس از چندی جوایز معتبر جهانی نصیب این کتاب می شود و اینها همه پس از خودکشی جانکاه این نویسنده ی بزرگ تاریخ ادبیات رخ داده است.آنجه که امروز در دست هواداران کندی تول بعنوان یک مدرک از زندگانی اوست ، دو  جلد کتاب از اوست که تمامی دورنمای آثار او در آن منعکس شده است و باید به این نکته اشاره کرد که به جد همین دو اثر به تنهایی می توانند درک عمیقی از توانایی های این نویسنده ی بزرگ در دنیای رمان نویسی در اختیار ما بگذارند.آنچه که شاکله ی دو اثر شاهکار جان کندی تول را می سازد ، دغدغه مندی او نسبت به مفهوم انسان و نقش او در مقابل اجتماع خویش است. از نگاه جان کندی تول انسان مفهومی است پیچیده که در گذر حوادث زندگی دچار پست و بلندی می شود و مدام تغییر می کند. اما او یک نگاه تازه ی دیگر دارد ، او خود در این باب می گوید : انسان‌ها باید آگاه شوند، نه اینکه برای حفظ منافع شخصی بازیچه‌ی دست منفعت‌طلبان شوند و آنکه سکوت می‌کند از همه حقیرتر‌ است و دیر یا زود پیامد سکوتش گریبان خودش را نیز مانند بقیه خواهد گرفت.” . آگاهی انسان از جایگاهی که در آن قرار دارد و رسیدن به مکارم اخلاقی سطح عالی و همچنین جایگاهی که حق انسان است ، از جمله مصادیقی است که او بسیار به آن توجه داشته است. بی شک می توان گفت که جان کندی تول نابعه ای بود که دیگر مثل آن را نمی توان یافت.