کتابخوار

اول از همه  کتاب ماه آبی(blue moon) قرار داره که هنوز وارد ایران نشده متاسفانه و هر چقدر گشتم نتونستم بفهمم داستانش چیه. 

دوم کتاب نگهبان هست(the guardians) هنوز ترجمه نشده

سوم کتاب دریای بی ستاره هست( the starless sea) اینم هنوز ترجمه نشده. 

چهارم کتاب آنجا که خرچنگ ها آواز می خوانند هست(when the crawdads sing) که یک داستان جنایی در طبیعت هست و ۶۸ هفته در این لیست بوده. چند نشر هم چاپش کردند. بهترین ترجمه حال حاضرش که هر چند آن چنان خوب نیست از انتشارات روزگار هست

تاریخ نویسندگی ، فراز و نشیب های فراوانی را پشت سر گذاشته است. در پس هر فراز و فرود این دشت ، نام هایی نهفته است که هر کدام برگی از هویت و شناسنامه ی نویسندگی در سر تا سر جهان را رقم زنده اند.مطالعه ی تاریخ زندگانی آنان و سیری در احوالات و آثار آنها ، نمایی هر چند کوتاه و گذرا ، اما عمیق و قابل تامل به ما هدیه می کند.در دل هر یک از کلمات آنان ، گنجینه ای از رازها و معانی نهفته  است و در پیاپی سطور پربار آنان ، رازهایی برای نویسندگان.قصد ما همگام شدن و سفر به زمانه و زندگی آنان است تا با ذهن و زبان آنان بیش از پیش آشنا شویم و از این همصحبتی ها خوشه ای چند پی توشه ی نویسندگی خود برداریم.در این برهه از زمان، دفتر زندگانی ” جان کندی تول ” ، نویسنده ی آمریکایی و خالق کتاب” اتحادیه ابلهان ” را ورق میزنیم به امید آنکه برگی چند به یادگار نصیب دوستداران خود کند.

جان کندی تول نویسنده آمریکایی و سرشناسی است که در سال ۱۹۳۷ در نیواورلئان آمریکا چشم به جهان گشود، مادرش موسیقی تدریس می کرد و پدرش ماشین‌فروش بود. جان کندی که بسیار با استعداد بود از آنجایی که توانست در سن شانزده سالگی تحت تاثیر نویسنده‌ی مورد علاقه‌اش،فلانری اوکانر، رمانی تحت عنوان انجیل نئون بنویسد و تحسین همگان را برانگیزد. او در سن ۱۷ سالگی توانست بورسیه دانشگاه تولن را بدریافت کردو پس از اتمام تحصیلاتش در این دانشگاه، در سن ۲۲ سالگی او به مقام استادی در دانشگاه کال هانتر نیویورک دست یافت جان کندی تول در سی سالگی، و هنگامی که دوران سربازی خود را در پورتوریکو می گذراند (سال ۱۹۵۹) نوشتن کتاب اتحادیه ابلهان را آغاز کرد. در آن‌جا ماشین تحریر دوستش را قرض گرفت و نوشتن اتحادیه را شروع کرد اما محتوای آن را از هم‌قطارانش مخفی نگه ‌داشت. بعد از بازگشت به آمریکا رمان را برای بسیاری از ناشران ارسال کرد ولی هیچ‌کدام راضی به چاپش نشدند. همه ایرادی به آن گرفتند و ردش کردند. تول که به شدت افسرده شده بود و دیگر هیچ امیدی به چاپ کتابش نداشت .او پس از نوشتن این کتاب تلاش بسیاری کرد تا بتواند آن را به چاپ برساند اما در این امر کاری از پیش نبرد. همین ناکامی باعث افسردگی او گشت، تا اینکه در ۳۲ سالگی بعد از دعوایی مختصر ش، با خودرو به ایالت جورجیا رفت و با وصل کردن شلنگ به اگزوز ماشین و تنفس از گاز سمی خودرو به زندگی خود پایان بخشید. اما مادرش بعد از دو سال دست و پنجه نرم کردن با افسردگی ناشی از مرگ پسرش، کارِ او را ادامه داد. ۹ سال رمان را برای ناشران دیگر فرستاد و باز جوابِ نه شنید. تا این که بالاخره سراغ واکِر پِرسی رفت که استاد دانشگاه لوییزیانا و از مهم‌ترین نویسندگان جنوب آمریکا بود. پِرسی پیشگفتاری برای کتاب نوشت و با توصیه‌ی او دانشگاه لوییزیانا کتاب را در ۲۵۰۰ نسخه منتشر کرد. سال ۱۹۸۰ است. بیست سال بعد از مرگ او و در سال ۱۹۸۲ او و کتاب اتحادیه‌ی ابلهان برنده‌ی جایزه پولیتزر بهترین رمان می‌شود و از آن تاریخ به بعد کتاب رونق پیدا کرد. مرگ او یکی از دردناک ترین سرنوشت ها برای یک نویسنده در طول تاریخ بوده است.

جان کندی تول را می توان ناکام ترین و در عین حال شاهکار ترین نویسنده ی تاریخ ادبیات دانست. او نویسنده ای بود که هیچ گاه موفق به تماشای موفقیت کتاب هایش نشد. همانطور که در زندگی او به آن پرداختیم ، او به هنگام چاپ کتاب اتحادیه ابلهان با یک بی توجهی از سوی ناشران روبرو شد و در نهایت بر اثر یک افسردگی ناشی از عدم چاپ کتابش خود را به مرگ رساند. اما چندی پس از این مرگ ، مادر او کتابش را به یک انتشاراتی می سپرد و در یک اقدام بسیار عجیب ، آوازه ی کتاب او جهان را پر می کند و پس از چندی جوایز معتبر جهانی نصیب این کتاب می شود و اینها همه پس از خودکشی جانکاه این نویسنده ی بزرگ تاریخ ادبیات رخ داده است.آنجه که امروز در دست هواداران کندی تول بعنوان یک مدرک از زندگانی اوست ، دو  جلد کتاب از اوست که تمامی دورنمای آثار او در آن منعکس شده است و باید به این نکته اشاره کرد که به جد همین دو اثر به تنهایی می توانند درک عمیقی از توانایی های این نویسنده ی بزرگ در دنیای رمان نویسی در اختیار ما بگذارند.آنچه که شاکله ی دو اثر شاهکار جان کندی تول را می سازد ، دغدغه مندی او نسبت به مفهوم انسان و نقش او در مقابل اجتماع خویش است. از نگاه جان کندی تول انسان مفهومی است پیچیده که در گذر حوادث زندگی دچار پست و بلندی می شود و مدام تغییر می کند. اما او یک نگاه تازه ی دیگر دارد ، او خود در این باب می گوید : انسان‌ها باید آگاه شوند، نه اینکه برای حفظ منافع شخصی بازیچه‌ی دست منفعت‌طلبان شوند و آنکه سکوت می‌کند از همه حقیرتر‌ است و دیر یا زود پیامد سکوتش گریبان خودش را نیز مانند بقیه خواهد گرفت.” . آگاهی انسان از جایگاهی که در آن قرار دارد و رسیدن به مکارم اخلاقی سطح عالی و همچنین جایگاهی که حق انسان است ، از جمله مصادیقی است که او بسیار به آن توجه داشته است. بی شک می توان گفت که جان کندی تول نابعه ای بود که دیگر مثل آن را نمی توان یافت.

و

جز از کل

جز از کل یکی از شیرین ترین کتاب هایی بود که به عمرم خوانده ام.من در طول کتاب با جسپر و خانواده اش زندگی کردم. من یک زندگی جداب داشتم. یک زندگی شیرین مکتوب. من عاشقانه کتاب را دنبال کردم. خندیدم، ناراحت شدم، یکه خوردم. کتاب جذابی بود. این کتاب نامزد جایزه من بوکر شد. برایم جالب بود که چگونه می شود اولین اثر یک نویسنده ی گمنام در استرالیا به این زیبایی باشد و سپس خود را با این کتاب آنقدر در جهان معروف کند که به ایران هم آوازه کتابش برسد و بخوانیمش. این کتاب را خواندم و از همه جالب تر برایم شغل های نویسنده این کتاب بود. استیو تولتز به عنوان یک نویسنده، نگهبان، فروشنده، عکاس، کار آگاه خصوصی. بوده است. این کتاب با ترجمه ی بی نظیر پیمان خاکسار پیشنهاد می شود

اتحادیه ابلهان

اتحادیه ابلهان یکی از بهترین و شیرین ترین کتاب های بود که تا کنون خوانده بودم و احتمالا خواهد بود.

طنز شیرینی داشت. طنزی که کمی باید با فرهنگ آمریکایی کتاب آشنا می بود. همیشه طنز را دغدغه کامل می کند. این کتاب پر از دغدغه بود.

عاشقانه‌کتاب را خواندم و شخصیت ایگنیشس مثل برادرم بود. مانند برادرم شده بود. گاهی با او همدردی می کردم.

با او گاهی هم اندیشه بودم. این‌کتاب به شدت پیشنهاد می شود. اولین بار با داستان عجیبش جذب این‌کتاب شدم. داستان چاپ پیچیده اش. اینکه نویسنده اش خودکشی کرد و پس از چند سال تلاش مادرش بالاخره به چاپ رسید و جایزه پولیتزر رو برد. حسرت خوردم که دیگر نمی توانم از این نویسنده ی شاهکار نویس بخوانم. بسیار حسرت خوردم. او طنز  فلسفی را ابدا کرد. او پولیتزر را برد( در گور) کتابش بسیار زیاد فروخته شد. منتقدان تایم را شگفت زده کرد. با پایان داستان فقط حسرت خوردم.